ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال، ارزهای مجازی و ارزهای رمزنگاری شده از جمله موضوعات جدیدی هستند که در سال های اخیر جایگاه بسیار مهمی در بازاریابی آنلاین به دست آورده اند. هر دو ارز در واقع زیر مجموعه ای از ارزهای دیجیتال هستند.

این ارزها این روزها نقش بسیار مهمی در تعاملات تجاری با اینترنت دارند و حجم تراکنش هایی که ارزهای دیجیتال در آن نقش اصلی را ایفا می کنند به سرعت در حال افزایش است. 

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی شکل خاصی از ارز دیجیتال است که بر اساس رمزنگاری ایجاد شده است. اکثر ارزهای دیجیتال از بلاک چین برای بهره بردن از ویژگی های کلیدی مانند تمرکززدایی، شفافیت و تغییر ناپذیری استفاده می کنند.

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که آنها توسط هیچ نهاد، گروه یا سازمانی کنترل نمی شوند.

ارزهای رمزنگاری شده را می توان مستقیماً بدون دخالت هیچ واسطه ای برای افراد دیگر در اینترنت ارسال کرد. به عبارت دیگر، برای ارسال وجوه دیجیتال به یکدیگر، نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک ها یا سایر شرکت های واسطه نیست، بنابراین باید بگوییم که تنها یک تفاوت بزرگ بین ارز دیجیتال و ارز دیجیتال وجود دارد. ارز واقعی . برخلاف ارزهای واقعی، ارزهای مجازی را نمی توان مستقیماً به پول (فیزیکی) تبدیل کرد.

با این حال، اگر چنین راه حلی وجود داشته باشد، با کمک سایر سیستم های صرافی، می توانید تعداد مشخصی واحد ارزی واقعی را در حساب بانکی خود برای تمام پول های دیجیتال دریافت کنید. این سرویس توسط سایر سایت ها و شرکت های فعال در این زمینه در ایران نیز ارائه می شود.

ارزهای دیجیتال که در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته اند، اکنون جایگاه مهمی را در دنیای صنعت و تجارت به خود اختصاص داده اند.

اگرچه این واحدهای ارزی هنوز به طور رسمی توسط هیچ دولتی در دنیا به رسمیت شناخته نشده و وارد چرخه تجارت بین المللی نشده اند، اما به دلیل ارزش ویژه ارز مورد توجه دولت و خزانه داری قرار گرفته است.مالی، بورس اوراق بهادار و حتی سازمان های بین المللی. وجوه پولی جذب این نهادهای مجازی می شود.

در واقع باید گفت که این سودها به تدریج جایگاه واقعی خود را در دنیای ما پیدا می کنند و این مشکل هر کسب و کاری را از توجه به این مشکل باز نمی دارد.

حتی اگر کاری به این موضوع ندارید و از این طریق با گروه های دیگر تعامل ندارید، خوب است که اطلاعات کافی در مورد پول دیجیتال داشته باشید.

داشتن اطلاعات کافی در این زمینه نه تنها به شما این امکان را می دهد که در جریان چنین روندهای مهمی قرار بگیرید، بلکه به شما امکان می دهد از این روندها درس بگیرید و از آنها بهره ببرید.

همچنین باید اذعان داشت که با توجه به رشد این ارزهای دیجیتال، فرصت خرید و فروش با سایر مشاغل با استفاده از این ارزها بسیار بالاست. با وجود تعداد زیادی از این ارزها، دور از ذهن نیست که انتظار داشته باشیم در آینده نزدیک جایگزین سیستم کارت اعتباری فعلی شوند.

ارزهای دیجیتال مانند ریال و دلار پولی هستند که با مکانیسم های مختلفی ایجاد و توزیع می شوند. فرآیند ایجاد برخی از این ارزها مانند بیت کوین از طریق استخراج انجام می شود و برای برخی دیگر، تمامی ارزها از قبل در شبکه استخراج می شوند.

اگرچه با اطلاعاتی که دولت در مورد این ارز دیجیتال منتشر می کند، مشخص است که این برنامه غیرقانونی و خطرناک و خطرناک است، اما احتمالاً بد نیست بدانید که این دیدگاه دنیای سرمایه داری است.

وجود یک ارز دیجیتال غیرقابل کنترل، غیرقابل کنترل و بسیار امن که از عملکرد بلاک چین استفاده می کند، برای سیستم های پولی بسیاری از کشورها و دولت ها مناسب نیست، بنابراین ارتباط اصلی این ارزهای دیجیتال با مردم و مشاغل خصوصی است.

پول دیجیتال مبتنی بر فناوری دفتر کل توزیع شده است و یکی از محصولات اصلی آن فناوری شلاق است. اکثر ارزهای دیجیتال از بلاک چین های عمومی استفاده می کنند تا همه تراکنش ها را چه آنلاین و چه آفلاین مشاهده کنند.

نام های دیگر ارز دیجیتال عبارتند از:

ارز دیجیتال

ارز الکترونیکی

ارز دیجیتال

پول دیجیتال

ارز دیجیتال

ارز دیجیتال

رمزارز ماماتی

ارز رمزنگاری شده

من…

رمزارزها چگونه کار می کنند؟

کریپتوکارنسی ها که به عنوان ارزهای رمزنگاری شده نیز شناخته می شوند، واحدهای ارزهای مجازی و دیجیتالی مدرنی هستند که با ارزهای معمولی تفاوت دارند زیرا ایمن و با رویکرد ارزهای دیجیتال عمل می کنند.

در واقع در هر تراکنش بسیاری از فرآیندهای امنیتی از طریق سیستم جامع بلاک چین اجرا می شود و نکته ای که امنیت این تراکنش ها را تضمین می کند این است که هیچ واسطه خاصی مانند بانک یا درگاه پرداخت بین دو طرف تراکنش وجود ندارد. و همه این مبادلات دارای امنیت سیستم هستند. رمزگذاری توسط خود کاربران انجام می شود. به تعبیر دقیق تر، تراکنش های این تراکنش ها در شبکه بزرگ بلاک چین انجام می شود که زنجیره بزرگی از کاربران عضو این شبکه هستند.

تمامی تراکنش‌های بین ده‌ها سیستم مختلف رایانه‌ای به صورت رمزنگاری شده پردازش می‌شوند، بنابراین ردیابی این تراکنش‌ها غیرممکن است که بهانه اصلی دولت‌ها و مخالفان این ارزها است.

اگرچه امروزه کیف ها تبدیل به پولی شده اند که می توان از آن در خرید و فروش های عادی استفاده کرد، اما همچنان بیشترین کاربرد آن ها برای معاملات مخفیانه است و به همین دلیل دولت ها و بانک های بین المللی ارز را عامل پولشویی های کلان می دانند.

از سوی دیگر نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت، از سوی دیگر امنیت تراکنش ها نیز دغدغه بسیاری از کاربران عادی است. ایجاد امنیت برای تراکنش های تجاری و حفظ حریم خصوصی کاربران دلیل بر غیرقانونی بودن آنها نیست و این موضوع اولین موضوع مهم و دلیل اصلی محبوبیت ارزهای رمزنگاری شده است.

یکی از دلایل دیگری که باعث می شود مصرف کنندگان (عمدتاً مصرف کنندگان غربی) به استفاده از ارزهای رمزنگاری شده تمایل داشته باشند، معافیت آنها از مالیات است! برخی از بانک ها در کشورهای مختلف برای استفاده از خدمات بانکی و تراکنش های بزرگ از مشتریان هزینه دریافت می کنند.

اما از آنجایی که هیچ راهی برای نگهداری سوابق مالی پرداخت‌ها و تراکنش‌های ارزهای دیجیتال وجود ندارد، هیچ‌کس نمی‌تواند بداند چه زمانی، کجا و به چه میزان خرید یا فروش کرده‌اید.

اما این مسائل حاوی یک نکته منفی بزرگ نیز می باشد.علاوه بر این، اتمام هر عملیات زمان زیادی می برد.

از آنجا که همانطور که گفته شد، تراکنش ها باید از طریق هزاران و شاید میلیون ها سیستم مختلف پردازش شوند، این مشکل زمان مورد نیاز برای پردازش پرداخت ها در این سیستم را افزایش می دهد. بسته به نوع و حجم تراکنش شما، این زمان می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت متغیر باشد.

در اینجا چند راه برای تجارت با استفاده از ارز دیجیتال وجود دارد:

1. هر تراکنش در قالب یک بسته رمزگذاری شده (Block) سازماندهی می شود.

2. بسته های رمزگذاری شده از طریق شبکه بلاک چین منتقل می شوند. بسته به اندازه تراکنش، اندازه هر بسته رمزگذاری شده متفاوت خواهد بود.

3. هر معامله شامل معادلات پیچیده ریاضی غیرقابل حل است. هنگامی که پرداخت انجام می شود، بسته رمزگذاری شده ابتدا به سیستم ارسال می شود و توسط آن معادله ریاضی، پردازنده اصلی یا پردازنده گرافیکی آن سیستم کامپیوتری پردازش می شود. پس از تکمیل این معادله، بسته رمزگذاری شده به سیستم بعدی منتقل می شود.

4. سیستم بعدی و تمام سیستم های بعد از آن وظیفه حل معادله ذکر شده یک بار از صفر تا صد و تایید پاسخ صحیح و انتقال آن به سیستم بعدی را دارند. |

5. این روند تا زمانی ادامه می یابد که تمامی سیستم های منتخب در شبکه این فرآیند را تایید کنند.

6. پس از اتمام تمامی پردازش ها و تایید تراکنش، این پرداخت به لیست سبز اضافه شده و تراکنش تکمیل می شود.

تراکنش ها بزرگ هستند و دارای اجزای زیادی هستند که فرآیند تجزیه و تحلیل، اعتبارسنجی و حل معادلات ریاضی آنها را زمان بر می کند. به همین دلیل است که سیستمی که بر روی بلاک چین کار می کند حتی برای دو نفر هم کار خود را متوقف نمی کند.

تفاوت ارز دیجیتال با ارز معمولی چیست؟

برخی از ویژگی های منحصر به فرد تفاوت بین ارزهای دیجیتال و پول واقعی را ایجاد می کند. البته تمامی این ویژگی ها در تمامی ارزهای دیجیتال موجود نیست و تفاوت هایی نیز قابل مشاهده است. اخبار ارز دیجیتال بیت ارز

اولین ویژگی ارز دیجیتال این است که تراکنش ها برگشت ناپذیر هستند. اگر انتقال پول دیجیتال انجام دهید و تراکنش شما تایید شود، نمی توانید آن را پس بگیرید و این تنها در صورتی انجام می شود که گیرنده مایل به انجام آن باشد.

اما این روش در بانک ها متفاوت است. اگر به اشتباه پولی را به حساب شخصی دیگری انتقال دهید، می توانید آن را از طریق مراحل قانونی بازیابی کنید. اما اگر به اشتباه بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری را به آدرس دیگری ارسال کردید، نگران نباشید!

یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد ارزهای دیجیتال ناشناس بودن یا نیمه ناشناس بودن آنهاست. آدرس‌های کیف پول که نقشی مشابه شماره کارت یا شماره حساب بانکی دارند، حاوی اطلاعات شخصی شما نیستند.

این آدرس ها که رشته ای از حروف و اعداد هستند، تنها از طریق تاریخچه تراکنش و تحلیل عمیق می توانند به هویت افراد مرتبط شوند. در واقع، برخی از ارزهای دیجیتال غیرقابل ردیابی و حریم خصوصی مانند Monero، ZCash و Green به گونه ای طراحی شده اند که شناسایی را بسیار دشوار و تقریبا غیرممکن می کنند.

سومین ویژگی ارزهای دیجیتال ماهیت بین المللی یا فرامرزی آنهاست. ارسال پول به نقاط مختلف جهان با سیستم های امروزی می تواند چندین روز طول بکشد، اما پول دیجیتال می تواند آن را در چند دقیقه انجام دهد. پول دیجیتال مرزی نمی شناسد و می توان آن را از هر جای دنیا به دیگری ارسال کرد.

جنبه چهارم امنیت ارزهای دیجیتال است. این امنیت تراکنش ها در شبکه توسط قدرت هش مشترک توسط افراد (سیستم های اثبات کار) تامین می شود.

از سوی دیگر، سیستم‌های رمزگذاری کلید عمومی و خصوصی به افراد اجازه می‌دهند پول دیجیتال خود را بدون دسترسی دیگران به آن مدیریت کنند.

پنجمین مشخصه ای که ارزهای دیجیتال را از پول معمولی متمایز می کند، انحصاری نبودن آنهاست. برای اینکه افراد بتوانند از شبکه های مختلف ارز دیجیتال مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و غیره استفاده کنند، نیازی به دریافت مجوز از فرد، گروه یا سازمان ندارند.

آنها می توانند کل تاریخچه تراکنش ها را دانلود کنند و خودشان بدون نیاز به اجازه پول دیجیتال ارسال یا دریافت کنند.

ارزهای دیجیتال

 بیت ارز های دیجیتال غیر از بیت کوین را می توان به دو دسته آلت کوین و توکن تقسیم کرد. آلت کوین ها یا کوین ها بلاک چین مخصوص به خود را دارند.

برخی از سکه ها از کد اصلی بیت کوین ایجاد می شوند یا به آنها فورک بیت کوین می گویند. تعداد سکه الگوریتم استخراج؛ آنها با اعمال تغییرات جزئی در زمان ایجاد بلوک و غیره از بیت کوین مشتق می شوند.

برخی از سکه های دیگر مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه های خود را بدون استفاده از کدهای بیت کوین ساخته اند. این بلاک چین ها اغلب برای استفاده بیشتر از پول دیجیتال در نظر گرفته شده اند.

توکن ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بر اساس پلتفرم هایی مانند اتریوم یا Vives و IAS هستند. آنها بلاک چین خود را ندارند و از قدرت یک بلاک چین بزرگ برای انجام تراکنش های خود استفاده می کنند.

به عنوان بخشی از عرضه اولیه سکه (ICO)، توکن ها در ازای تامین مالی جمعی به سرمایه گذاران ارائه می شوند. توکن ها کاربرد خاص خود را دارند و ارز محسوب نمی شوند. توکن ها به دو دسته تقسیم می شوند: توکن های امنیتی و توکن های کاربردی.