بی اختیاری ادرار

درمان بی اختیاری ادرار: از دست دادن کنترل مثانه یا نشتی. توسط کلیه ها تولید و در مثانه ذخیره می شود. مثانه ماهیچه هایی دارد که در زمان نیاز به ادرار منقبض می شوند. هنگامی که ماهیچه های مثانه منقبض می شوند، ادرار از طریق لوله ای به نام مجرای ادرار از مثانه خارج می شود. در همان زمان، عضلات اسفنکتر اطراف مجرای ادرار شل می شوند تا اجازه دهند از بدن خارج شود.

بی اختیاری  ادرار زمانی اتفاق می افتد که ماهیچه های مثانه به طور ناگهانی منقبض می شوند و عضلات اسفنکتر آنقدر قوی نیستند که نشت ادرار را متوقف کنند. در نتیجه، ناگهان نیاز شدیدی به ادرار خواهید داشت که نمی‌توانید آن را کنترل کنید. خندیدن، عطسه یا ورزش می‌تواند باعث نشت فشار به فرد شود. علاوه بر این، این مشکل زمانی رخ می‌دهد که اعصابی که عضلات را کنترل می‌کنند. مثانه و مجرای ادرار دچار فشار می شود مشکلی وجود دارد. این مشکل می تواند به صورت ناگهانی و به شکل نشت کم و بیش ادرار رخ دهد.

چه کسی این مشکل را دارد؟

معمولاً در زنان دو برابر مردان این اتفاق می افتد. دلیل آن این است که مشکلات تولید مثلی مانند بارداری، زایمان و قاعدگی مختص زنان است که مثانه، مجرای ادرار و عضلات پشتیبان را درگیر می کند. این مشکل در زنان در هر سنی رخ می دهد، اما در زنان مسن بیشتر دیده می شود. دلیل آن ممکن است مربوط به تغییرات هورمونی در پایان ماه باشد. از هر 10 زن بالای 65 سال بیش از 4 نفر این مشکل را دارند.

با انواع بی اختیاری ادرار در زنان آشنا شوید

استرس: استرس شایع ترین نوع است. همچنین شایع ترین نوع است که زنان جوان را تحت تاثیر قرار می دهد. استرس زمانی رخ می دهد که مثانه تحت فشار باشد یا زمانی که عضلات کف لگن ضعیف هستند و به مثانه و مجرای ادرار فشار می آورند. فعالیت های استرس زا که از عضلات کف لگن استفاده می کنند، مانند سرفه، عطسه یا خندیدن، باعث نشت ادرار می شوند. حرکات سریع و فعالیت بدنی نیز می تواند باعث نشتی شود.

فوریت: در مواقع اضطراری، ادرار معمولاً پس از نیاز شدید و فوری به ادرار کردن، اما قبل از رفتن به دستشویی رخ می دهد. برخی از زنان مبتلا به این عارضه ممکن است بتوانند به موقع به دستشویی بروند اما نیاز به دفع هشت بار یا بیشتر در روز دارند. همچنین وقتی دستشویی می روم زیاد ادرار نمی کنم. مثانه اورژ گاهی مثانه بیش فعال نامیده می شود. این نوع در زنان مسن‌تر شایع‌تر است و در زمان‌های غیرمنتظره مانند هنگام خواب، بعد از نوشیدن آب یا هنگام شنیدن یا لمس آب جاری رخ می‌دهد. به آن عدم تحمل مختلط می گویند.

به دلیل نشت مثانه

این ناشی از مثانه بیش فعال است

همه آنها می تواند با افتادگی مثانه و رحم همراه باشد یا خیر، با معاینه قابل تشخیص است.

علل بی اختیاری ادرار را با کمک فوق تخصص اورولوژی بشناسید

علت معمولاً مشکلات عضلات و اعصاب است که به مثانه کمک می کند ادرار را نگه دارد یا دفع کند. مشکلات خاص زنان مانند بارداری، زایمان و یائسگی می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در این عضلات و اعصاب شود.

دلایل دیگر عبارتند از:

اضافه وزن: اضافه وزن باعث افزایش فشار روی مثانه و ضعیف شدن عضلات آن به مرور زمان می شود. در نتیجه مثانه قادر به نگه داشتن ادرار نخواهد بود.

یبوست: مشکلات کنترل مثانه در افراد مبتلا به یبوست طولانی مدت (مزمن) یا انسداد روده که باعث فشار بر مثانه و عضلات لگن می شود. به همین دلیل با ضعیف شدن این ماهیچه ها وقفه یا بند آمدن ادرار وجود ندارد.

آسیب عصبی: اعصاب آسیب دیده می توانند پیام هایی را در زمان های نامناسب به مثانه بفرستند یا اصلاً ارسال نکنند. زایمان و بیماری هایی مانند دیابت و ام اس می تواند به اعصاب مثانه، مجرای ادرار یا عضلات کف لگن آسیب برساند.

جراحی: هر نوع جراحی که دستگاه تناسلی را درگیر می کند، مانند هیسترکتومی، می تواند باعث آسیب به ماهیچه هایی شود که از کف لگن حمایت می کنند، به خصوص پس از برداشتن رحم. در صورت آسیب دیدگی عضلات کف لگن،

کافئین: نوشیدنی های کافئین دار می توانند به طور ناگهانی مثانه را پر کنند و در نتیجه باعث نشت ادرار شوند. بر اساس تحقیقات، زنانی که بیش از ۲ فنجان نوشیدنی کافئین دار در روز می نوشند، در معرض خطر بیشتری هستند. کاهش مصرف کافئین به بهبود این امر کمک می کند، زیرا فشار کمتری به مثانه وارد می شود.

عفونت: عفونت های مجاری ادرار و مثانه می توانند باعث بی اختیاری کوتاه مدت شوند. کنترل مثانه معمولاً با برطرف شدن بیماری بهبود می یابد.

بارداری چگونه باعث بی اختیاری ادرار می شود؟

از هر 10 زن 4 نفر در دوران بارداری دچار این مشکل می شوند. در دوران بارداری، با رشد کودک، فشار بیشتری به مثانه، مجرای ادرار و عضلات کف لگن وارد می شود. با گذشت زمان، این فشار می تواند عضلات کف لگن را ضعیف کند و منجر به نشت ادرار یا بی اختیاری شود. اکثر مشکلات مربوط به کنترل مثانه در بارداری پس از زایمان، زمانی که عضلات زمان کافی برای بهبودی داشته باشند، برطرف می شوند. اگر بعد از گذشت 6 هفته از زایمان همچنان مشکلات مثانه دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

برخی از زنان پس از یائسگی دچار این مشکل می شوند. محققان بر این باورند که کاهش سطح هورمون استروژن پس از یائسگی مجرای ادرار را ضعیف می کند. مجرای ادرار به نگه داشتن ادرار در مثانه کمک می کند تا زمانی که فرد آماده ادرار شود. همچنین با افزایش سن، قدرت عضلات مثانه و مجرای ادرار کاهش می‌یابد، مانند همه عضلات. یعنی توانایی حفظ ادرار با افزایش سن کاهش می یابد.

با نحوه تشخیص بی اختیاری ادرار آشنا شوید

پزشک از شما در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می پرسد، از جمله:

چند بار در روز ادرار می کنید؟

چگونه و چه زمانی ادرار می کنید؟

چند وقت یکبار نشت ادرار دارید؟

علائم از چه زمانی شروع شد؟

چی میگیری؟

آیا تا به حال باردار شده اید؟ بارداری و زایمانت چطور بود؟

پزشک علائم و بیماری هایی که ممکن است باعث آن شود را بررسی می کند.

آنها همچنین ممکن است آزمایش های زیر را انجام دهند:

تجزیه و تحلیل ادرار پس از گرفتن نمونه ادرار، پزشک ادرار را به آزمایشگاه می فرستد. در آزمایشگاه، ادرار از نظر عفونت یا عوامل دیگر بررسی می شود.

سونوگرافی: پزشک با استفاده از یک پروب سونوگرافی خارج از شکم، تصویربرداری از کلیه ها، مثانه و حالب ها و هر گونه ناهنجاری مرتبط با بی اختیاری ادرار را بررسی می کند.

تست استرس مثانه: در این تست شما باید مانند حین زایمان سرفه یا زور بزنید و پزشک این مشکل را بررسی می کند.

سیستوسکوپی: پزشک دوربینی را وارد مجرای ادرار و مثانه می کند تا آسیب بافتی را بررسی کند. بسته به نوع آندوسکوپی ادرار مورد نیاز، پزشک از دارو برای بی حس کردن پوست و اندام های دستگاه ادراری در هنگام بیداری یا خواب استفاده می کند.

نوار مثانه: پزشک با قرار دادن یک لوله باریک در داخل مثانه، مثانه را پر از آب می کند. با این کار، پزشک فشار مثانه را اندازه گیری می کند و تعیین می کند که مثانه چقدر مایع می تواند نگه دارد.

ممکن است پزشک از شما بخواهد که تعداد دفعات ادرار یا دفع ادرار خود را در یک دوره 2 یا 3 روزه ثبت کنید. با انجام این کار، پزشک الگویی را کشف می کند که علل احتمالی را نشان می دهد و به شما کمک می کند تا درمان مناسب خود را انتخاب کنید.